Η τέχνη είναι τρόπος έκφρασης, τρόπος εξωτερίκευσης συναισθημάτων. Καθώς πολλές φορές είναι δύσκολο να αφήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο ελεύθερο, επιδιώκουμε άλλους τρόπους, ώστε να το επιτύχουμε. Αυτός είναι για μένα η λογοτεχνία. Δεν απολαμβάνω τίποτα περισσότερο από το να ταυτίζομαι με τις σκέψεις που βρίσκονται αποτυπωμένες στο χαρτί, να αναζητώ την ουσία πίσω από κάθε λέξη, καθώς και να αντλώ ενδιαφέροντα και ιδέες μέσα από τις σελίδες που διαβαζω.

   Για κάθε διάθεση μου, μπορώ να βρω κάτι που να αντικατοπτρίζει αυτό που νιώθω και να ηρεμώ, ταξιδεύοντας σε άλλους, ιδανικούς κόσμους, όταν η πραγματικότητα με πνιγεί. Είναι μια διέξοδος, ένας σύντροφος που μπορεί να με καταλάβει και να με βοηθήσει χωρίς καν να χρειάζεται να μιλήσει, όταν οι λέξεις επικοινωνούν τελεια με την ψυχή μου. Εκτός από το να διαβαζω όμως, εξίσου σημαντικό για μένα είναι και το να γράφω, να αφήνω την ένταση να ξεχειλίζει από μέσα μου στο χαρτί μαζί με το μελάνι. Είναι ο μόνος ακροατής που ποτέ δεν θα με κρίνει, ο μόνος που σεβεται αυτό που έχω να πω και πάντα θα είναι εκεί, για να με ακούσει.

  Πραγματικά, δεν ξέρω πώς θα ήταν η ζωή μου χωρίς τη λογοτεχνία, σε οποιαδήποτε μορφή της, αν δεν είχα κάποιον τρόπο να επικοινωνήσω με εκείνα τα μέρη όπου υπάρχει κάτι διαφορετικό, κάτι μακρινό, και αν βρισκόμουν για πάντα κλεισμένη μέσα σε αυτόν εδώ!

Παναγιώτα Παπαοικονόμου, Γ3